Een van de meest voorkomende specifieke mannelijke ziekten is zonder twijfel prostatitis. De kans dat je er op jongere leeftijd mee te maken krijgt, is aanzienlijk kleiner dan op oudere leeftijd. Daarom is voor deze ziekte de algemene waarheid dat de gezondheid vanaf jonge leeftijd moet worden beschermd absoluut waar.
Wat is prostatitis
Prostatitis is een ontsteking van de prostaatklier, gepaard gaande met zwelling. De prostaat wordt groter en comprimeert de urethra, waarrond de klier zich bevindt. Dit belemmert de volledige afvoer van urine uit het lichaam, wat karakteristieke pijn en problemen bij het legen van de blaas veroorzaakt.
Bovendien veranderen bij prostatitis de biochemische eigenschappen van prostaatsap, een van de belangrijkste componenten van sperma. Prostaatsap is de afscheiding van de prostaatklier, die niet alleen verantwoordelijk is voor de vruchtbaarheid van het sperma, maar ook voor de antimicrobiële bescherming van dit belangrijke mannelijke orgaan. Mannelijke seksualiteit hangt rechtstreeks af van de kwalitatieve en kwantitatieve samenstelling van de afscheiding.
Oorzaken van prostatitis bij mannen
De prevalentie van deze ziekte is te wijten aan het feit dat er veel redenen zijn die deze kunnen uitlokken. Oorzaken van prostatitis:
- Virale en bacteriële infecties. De oorzaak van prostatitis kan niet alleen seksueel overdraagbare aandoeningen zijn, maar ook chronische ontstekingsprocessen in het lichaam (tonsillitis, bronchitis, tuberculose, soms zelfs cariës);
- Schimmelziekten;
- Stagnatie van bloed in de bekkenorganen. Dit ongunstige fenomeen kan optreden bij mensen die een sedentaire levensstijl leiden (kantoorpersoneel en chauffeurs), onregelmatige seks hebben (lange periodes van onthouding of, omgekeerd, een promiscue seksleven), frequente constipatie en een hoog gewicht;
- Frequente onderkoeling;
- Stressvolle situaties;
- Verwondingen in het bekkengebied;
- Slechte bloedsomloop in de prostaatklier;
- Verzwakking van de immuunafweer van het lichaam.
Soorten prostatitis
De populaire classificatie van prostatitis is gebaseerd op de redenen voor het optreden ervan:
- Besmettelijk (viraal, bacterieel, schimmel);
- Niet-infectieus (stagnatie);
- Hormonaal-dystrofisch (verstoringen in het hormonale systeem van het lichaam);
- Allergisch (allergische reacties en auto-immuunziekten);
- Vegetovasculair (verminderde bloedcirculatie in de prostaat).
Andere classificaties zijn minder relevant voor het grote publiek en zijn meer bedoeld om het voor artsen gemakkelijker te maken een diagnose te stellen. Dus, afhankelijk van de aard van de ziekte, worden acute en chronische prostatitis onderscheiden, afhankelijk van de mate van betrokkenheid van klierweefsel bij het ontstekingsproces - catarrale, parenchymale en folliculaire, enz.
Afzonderlijk in de geneeskunde worden de volgende soorten prostatitis onderscheiden:
- Asymptomatische chronische prostatitis, die, zoals de naam al doet vermoeden, optreedt zonder enige tekenen te vertonen. Het enige symptoom van de ziekte is de periodieke detectie van bacteriën en leukocyten in de urine;
- Chronische granulomateuze prostatitis. Een vrij zeldzame ziekte waarbij prostaatweefsel wordt vervangen door fibreus weefsel met de vorming van veel granulomen (kleine knobbeltjes).
Hoe manifesteren de symptomen van prostatitis?
De eerste symptomen van prostatitis zijn afhankelijk van de aard van de ziekte. De eerste symptomen van acute prostatitis zijn uitgesproken malaise, hoofdpijn en koorts.
Specifieke tekenen van acute prostatitis:
- Frequent en pijnlijk urineren dat geen verlichting brengt. In ernstige gevallen kan acute urineretentie optreden;
- Pijnlijke stoelgang;
- Branden in het perineale gebied.
Indirecte tekenen van acute prostatitis zijn onder meer een pijnlijke nachtelijke erectie, verminderd of afwezig seksueel verlangen en versnelde ejaculatie. Bovendien kan hevige pijn tijdens geslachtsgemeenschap het voor een man moeilijk maken om een orgasme te bereiken. Als u deze verschijnselen opmerkt, raadpleeg dan onmiddellijk een arts! In het beginstadium is prostatitis gemakkelijk te behandelen.
Chronische prostatitis is traag en heeft een vrij mild ziektebeeld, waardoor veel mensen niet voldoende aandacht besteden aan hun gezondheid. Chronische prostatitis manifesteert zich actief alleen in de acute fase. Gemiddeld verschijnt het 1-2 keer per jaar met symptomen die kenmerkend zijn voor de acute vorm van de ziekte.
Methoden voor het diagnosticeren van de ziekte
Een uroloog moet prostatitis bij een patiënt diagnosticeren. Allereerst voert hij een uitgebreid interview met de patiënt. De arts kan de volgende vragen stellen:
- Hoe lang lijdt de patiënt aan deze ziekte?
- Hoe vaak komt het voor?
- Welke symptomen merkt de patiënt?
- Wat is de aard van de seksuele activiteit (regelmatig/onregelmatig) van de proefpersoon?
- Welke risicofactoren heeft de patiënt voor deze ziekte (eerdere soa's, chirurgische ingrepen in het bekkengebied, andere chronische ontstekingsprocessen)?
Na het verzamelen van de medische geschiedenis begint de arts de patiënt te onderzoeken, inclusief een digitaal rectaal onderzoek en palpatie van het scrotum. Als palpatie geen veranderingen in de prostaat aan het licht brengt, moet de arts andere ziekten van het urogenitale systeem uitsluiten.
In de regel kan een ervaren specialist al in dit stadium de juiste diagnose stellen. Maar soms schrijft de arts aanvullende tests voor. In de regel is dit nodig in controversiële gevallen of om het meest effectieve behandelingsregime te selecteren.
Laboratoriumdiagnostische methoden
- Algemene analyse van urine en bloed;
- Urethrale uitstrijkje;
- spermagram;
- PCR-analyse (detecteert verborgen infecties);
- Onderzoek naar prostaatsap (voor chronische prostatitis). Voor mannen ouder dan 50 jaar is een PSA-test (prostaatspecifiek antigeen) vereist als er een vermoeden bestaat van prostaatkanker.
Instrumentele diagnostische methoden
- Echografie van de prostaat. Dit is de meest toegankelijke en informatieve manier om de prostaatklier te onderzoeken. Het kan uitwendig via de buikwand of transrectaal worden uitgevoerd. De laatste methode is uiterst onaangenaam, maar de meest informatieve. Echografie kan de aanwezigheid van abcessen en stenen in het aangetaste orgaan detecteren, evenals de mate van vernauwing van de urethra;
- Uroflowmetrie. Hiermee kunt u de snelheid van de urinestroom bepalen. Met behulp van dit onderzoek kan de arts de doorlaatbaarheid van het urinekanaal en de contractiliteit van de blaas beoordelen.
Er zijn nog verschillende aanvullende diagnostische methoden die in speciale gevallen door een arts worden voorgeschreven (cystoscopie, CT-scan van de bekkenorganen, biopsie, transurethraal onderzoek).
Methoden voor de behandeling van prostatitis
Zoals het geval is met elke andere ziekte, wordt prostatitis alleen effectief behandeld in de acute vorm. Chronische prostatitis is uiterst moeilijk te behandelen en vaak kan alleen een significante remissie worden bereikt.
Behandeling van acute prostatitis
Een patiënt met acute prostatitis moet in het ziekenhuis worden opgenomen, omdat een dergelijke aandoening gevaarlijk is vanwege de complicaties ervan, waaronder de ontwikkeling van sepsis.
Het belangrijkste punt bij de behandeling van acute prostatitis is antibiotica therapie. Een acute aandoening vereist snelle therapeutische maatregelen, dus worden medicijnen voorgeschreven voordat tests worden uitgevoerd om de veroorzaker van de ziekte te identificeren. Volgens de aanbevelingen van de WHO krijgt de patiënt routinematig fluorochinolonen voorgeschreven. Als uit de analyse een veroorzaker van acute prostatitis blijkt die niet gevoelig is voor dit antibioticum, wordt de behandeling heroverwogen.
Naast antibiotica krijgt de patiënt strikte bedrust en een verbod op prostaatmassage voorgeschreven, omdat dit de ontwikkeling van sepsis kan veroorzaken. Pijnstillers en NSAID's (pijn elimineren), reologische oplossingen (in geval van ernstige intoxicatie van het lichaam) en medicijnen die de microcirculatie van het bloed normaliseren, zullen de symptomen van prostatitis helpen verlichten.
Chirurgische interventie is alleen nodig als er een volledig onvermogen is om de blaas te legen en als er abcessen zijn.
Behandeling van chronische prostatitis
Bij de behandeling van chronische prostatitis is het gebruik van antibiotica nog steeds controversieel. Sommige artsen zijn van mening dat ze zonder twijfel moeten worden voorgeschreven, anderen alleen als bacteriële flora wordt gedetecteerd in de prostaatafscheiding.
Prostaatmassage is ook een twijfelachtige procedure. Bij deze procedure is alleen het onderste deel van de prostaat betrokken. Massage zal uiteraard geen kwaad doen, maar de voordelen ervan kunnen niet opwegen tegen het psychologische en fysieke ongemak dat de patiënt voelt tijdens rectale manipulatie. Daarom is het optimale behandelingsregime voor chronische prostatitis vandaag de dag als volgt:
- Het gebruik van NSAID's, immunomodulatoren en medicijnen die de bloedcirculatie verbeteren;
- Het gebruik van kalmerende middelen en antidepressiva als u erectieproblemen heeft;
- Oefentherapie en fysiotherapie (elektroforese, UHF, magnetische lasertherapie, enz.). Deze therapeutische methoden spelen een leidende rol bij de behandeling van chronische prostatitis.
Traditionele geneeskunde voor de strijd tegen prostatitis biedt infusies van hazelaar- en espenschors, pompoenpitten en peterseliesap. Het is de moeite waard te vermelden dat natuurlijke remedies alleen mogen worden gebruikt in combinatie met de door de arts voorgeschreven behandeling. Anders kan de ziekte zich verder ontwikkelen, met ernstige gevolgen tot gevolg.
Gevolgen van prostatitis
De complicaties van deze ziekte zijn behoorlijk ernstig. Dit zijn de belangrijkste:
- Verlies van seksueel verlangen en erectie. Tegen de achtergrond van deze afwijkingen ontwikkelen mannen vaak impotentie, die meestal een psychologische oorzaak heeft;
- Onvruchtbaarheid;
- Vorming van cysten en stenen in de prostaat;
- Prostaatsclerose is de vervanging van functioneel weefsel van de littekenklier, wat leidt tot verstoring van de werking ervan;
- Prostaatadenoom is een goedaardige tumor van de prostaatklier die alleen operatief kan worden verwijderd;
- Prostaatkanker. Het is een gevolg van een onbehandeld adenoom.
Als je bedenkt hoe gemakkelijk prostatitis in de beginfase kan worden behandeld en hoe ernstig de gevolgen ervan zijn, moeten mannen hun valse bescheidenheid opzij zetten en een arts raadplegen voordat het te laat is.
Preventie van prostatitis
Eenvoudige aanbevelingen helpen prostatitis te voorkomen:
- Leid een actieve levensstijl. Ochtendoefeningen zijn de beste optie, vooral squats zijn nuttig;
- Neem een contrastdouche, bezoek een badhuis, idealiter vóór geslachtsgemeenschap;
- Zorg voor een regelmatig seksleven;
- Vermijd stressvolle situaties;
- Laat het niet te koud worden. Het is beter om de stoel in de auto uit te rusten met verwarming;
- Vermijd sigaretten en alcoholische dranken, die de bloeddruk verhogen.
Een gezonde levensstijl heeft nog nooit iemand kwaad gedaan en speelt ook een grote rol bij het voorkomen van prostatitis.
Tijdige diagnose en juiste behandeling van prostatitis zijn een garantie voor succesvol herstel. Wees gezond!